Hoi, ik ben een vrouw van 36 jaar, ik ben 1,68m en ik woon in Utrecht.

Ik wil met jullie mijn verhaal delen. Het is misschien wat uitgebreid maar ook voor mezelf wel prettig het eens op een rijtje te zetten :-) Dus daar gaan we...

Tot mijn 16e was ik erg sportief en woog rond 60kg. Ik ben toen ziek geworden waardoor ik nog weinig energie had, depressief werd en eetbuien kreeg (binge eating disorder). Ik probeerde te sporten maar herstelde slecht dus hield ik dat ook steeds weer voor gezien hoewel ik het regelmatig opnieuw probeerde. Op mijn zwaarst woog ik 96kg, ik was toen 20. Daarna zeer geleidelijk gaan afvallen: mijn relatie met eten werd anders. Slecht eten is nu eigenlijk alleen nog gerelateerd aan een combinatie van geen energie hebben om beter voor mezelf te zorgen, luiheid en te weinig zelfdiscipline.

April 2017 bleek ik vitamine B12 tekort te hebben. Ik herkende ontzettend veel klachten. Helaas ben ik 9 maanden verkeerd behandeld geweest waardoor ik in korte tijd bijna invalide werd... Februari 2018 heb ik de juiste behandeling geregeld voor mezelf en een verwijzing naar een specialist op dit gebied omdat de huisarts niet wilde behandelen. Ik knapte tot mijn opluchting na een week al ietsjes op! Concentratievermogen & geheugen herstellen nu stap voor stap. Half juli 2018 naar een specialist geweest en vermoedelijk al 22 jaar deze ziekte van Addisson-Biermer. Ernstige opnamestoornis, levenslang injecties B12. Prognose is goed, maar herstel duurt jaren. Logisch, 22 jaar zenuwschade is niet in een paar maanden opgelost.

Zomer 2016 woog ik 67kg. Door hernia in sept.2016 zat ik snel op 79kg. Ik mag voorlopig niet sporten maar wil wèl afvallen & veel gezonder eten. Ik zou heel blij zijn als ik uiteindelijk rond 62kg uitkom. In tussendoelen van 5kg. Dat is (zoals ik het nu voel) het lijf dat past bij wie ik eigenlijk ben: een sportieve, actieve dame die veel sport en veel danst.